Τρίτη 1 Φλεβάρη 2011
Σελίδα 16
ΑΠΕΡΓΙΑ 23 ΦΛΕΒΑΡΗ 2011
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ
-- Φέρνουν αποτελέσματα οι απεργίες;
Η αστική προπαγάνδα προβάλλει την άποψη ότι μια απεργία δε φέρνει αποτέλεσμα, δε βάζει φραγμό στα αντιλαϊκά μέτρα. Αυτή η προπαγάνδα θέλει την εργατική τάξη καθηλωμένη, έρμαιο των διαθέσεων των καπιταλιστών, να μη διεκδικεί την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της και μάλιστα σε περίοδο που της αφαιρούνται δικαιώματα και κατακτήσεις στο όνομα της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, ενώ η οικονομική κρίση αυξάνει στο έπακρο την επιθετικότητα του κεφαλαίου ενάντιά της. Οι εργάτες θα αφήσουν στο απυρόβλητο αυτή την πραγματικότητα, χωρίς την παραμικρή αντίδραση στο δρόμο της καταστροφής τους;
Μ' αυτή τη λογική αφοπλίζεται η εργατική τάξη. Αυτή η προπαγάνδα βάζει εμπόδια στη χειραφέτηση από την αστική πολιτική, υποτάσσει τους εργάτες στην αστική νομιμότητα, δηλαδή στη νομιμότητα των αντεργατικών μέτρων. Καλεί στην εγκατάλειψη διεκδίκησης του δίκιου απέναντι στον αντίπαλο, την τάξη των καπιταλιστών, που κλέβει το μόχθο της δουλειάς τους, στην εγκατάλειψη του «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Αντιπαραβάλλουν πως αν θέλουν αλλαγή πολιτικής, αυτό τάχα μπορούν να το κάνουν με την ψήφο τους στις εκλογές, επιλέγοντας κάποιο άλλο αστικό κόμμα. Ως τότε όμως οι αντεργατικοί νόμοι, που συνθέτουν την ταξική υπέρ του κεφαλαίου πολιτική, θα εφαρμόζονται και οι εργάτες θα υποτάσσονται στην ολοένα αυξανόμενη εκμετάλλευση, που αυξάνει τα δεινά και τα βάσανά τους. Θα αφήνουμε αναπάντητη αυτή την πολιτική; Αν η εργατική τάξη δεν οργάνωνε πολύμορφους ταξικούς αγώνες, απεργίες, συλλαλητήρια, καταλήψεις, άλλες κινητοποιήσεις, συγκρούσεις με το κεφάλαιο και την πολιτική της εξουσίας του, δε θα είχε κατακτήσεις. Εχει συσσωρευτεί πείρα.
Με την απεργία η εργατική τάξη πρέπει να δείξει ότι δε νομιμοποιεί στη συνείδησή της τα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα. Είναι ένα βήμα προκειμένου να σταματήσει η κυβέρνηση, η αστική προπαγάνδα να προβάλλει πως ο λαός συναινεί στα μέτρα. Γι' αυτό πρέπει να είναι καθολική η συμμετοχή και η απάντηση. Δε νομιμοποιεί να υπάρχει μια κυβέρνηση που να υλοποιεί τις απαιτήσεις των μονοπωλίων, πολύ περισσότερο που η ίδια συνεχώς προπαγανδίζει ότι τα μέτρα είναι στο πρόγραμμά της. Δε νομιμοποιεί τους καπιταλιστές και την πολιτική τους.
Η απεργία βάζει εμπόδια στους ίδιους τους καπιταλιστές, σταματώντας την παραγωγή, έστω και μια μέρα, διαφορετικά δε θα εξέφραζαν όλη τους την επιθετικότητα ενάντιά της, με κάθε μέσο. Η δύναμη των εργατών μπορεί και την αντικρούει...
Σελίδα 16
ΑΠΕΡΓΙΑ 23 ΦΛΕΒΑΡΗ 2011
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ
-- Φέρνουν αποτελέσματα οι απεργίες;
Η αστική προπαγάνδα προβάλλει την άποψη ότι μια απεργία δε φέρνει αποτέλεσμα, δε βάζει φραγμό στα αντιλαϊκά μέτρα. Αυτή η προπαγάνδα θέλει την εργατική τάξη καθηλωμένη, έρμαιο των διαθέσεων των καπιταλιστών, να μη διεκδικεί την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της και μάλιστα σε περίοδο που της αφαιρούνται δικαιώματα και κατακτήσεις στο όνομα της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, ενώ η οικονομική κρίση αυξάνει στο έπακρο την επιθετικότητα του κεφαλαίου ενάντιά της. Οι εργάτες θα αφήσουν στο απυρόβλητο αυτή την πραγματικότητα, χωρίς την παραμικρή αντίδραση στο δρόμο της καταστροφής τους;
Μ' αυτή τη λογική αφοπλίζεται η εργατική τάξη. Αυτή η προπαγάνδα βάζει εμπόδια στη χειραφέτηση από την αστική πολιτική, υποτάσσει τους εργάτες στην αστική νομιμότητα, δηλαδή στη νομιμότητα των αντεργατικών μέτρων. Καλεί στην εγκατάλειψη διεκδίκησης του δίκιου απέναντι στον αντίπαλο, την τάξη των καπιταλιστών, που κλέβει το μόχθο της δουλειάς τους, στην εγκατάλειψη του «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Αντιπαραβάλλουν πως αν θέλουν αλλαγή πολιτικής, αυτό τάχα μπορούν να το κάνουν με την ψήφο τους στις εκλογές, επιλέγοντας κάποιο άλλο αστικό κόμμα. Ως τότε όμως οι αντεργατικοί νόμοι, που συνθέτουν την ταξική υπέρ του κεφαλαίου πολιτική, θα εφαρμόζονται και οι εργάτες θα υποτάσσονται στην ολοένα αυξανόμενη εκμετάλλευση, που αυξάνει τα δεινά και τα βάσανά τους. Θα αφήνουμε αναπάντητη αυτή την πολιτική; Αν η εργατική τάξη δεν οργάνωνε πολύμορφους ταξικούς αγώνες, απεργίες, συλλαλητήρια, καταλήψεις, άλλες κινητοποιήσεις, συγκρούσεις με το κεφάλαιο και την πολιτική της εξουσίας του, δε θα είχε κατακτήσεις. Εχει συσσωρευτεί πείρα.
Με την απεργία η εργατική τάξη πρέπει να δείξει ότι δε νομιμοποιεί στη συνείδησή της τα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα. Είναι ένα βήμα προκειμένου να σταματήσει η κυβέρνηση, η αστική προπαγάνδα να προβάλλει πως ο λαός συναινεί στα μέτρα. Γι' αυτό πρέπει να είναι καθολική η συμμετοχή και η απάντηση. Δε νομιμοποιεί να υπάρχει μια κυβέρνηση που να υλοποιεί τις απαιτήσεις των μονοπωλίων, πολύ περισσότερο που η ίδια συνεχώς προπαγανδίζει ότι τα μέτρα είναι στο πρόγραμμά της. Δε νομιμοποιεί τους καπιταλιστές και την πολιτική τους.
Η απεργία βάζει εμπόδια στους ίδιους τους καπιταλιστές, σταματώντας την παραγωγή, έστω και μια μέρα, διαφορετικά δε θα εξέφραζαν όλη τους την επιθετικότητα ενάντιά της, με κάθε μέσο. Η δύναμη των εργατών μπορεί και την αντικρούει...