Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΠΡΙΝ ΓΕΡΑΣΟΥΝ - 24ωρες απεργίες σε WIND - VODAFONE

24ωρες απεργίες σε Wind -Vodafone
Σφέτσα Δάφνη
Ημερομηνία δημοσίευσης: 18/10/2009


Αλλαγές βάρδιας και εξαναγκασμός να πηγαίνουν στην εταιρία στις 5:30 το πρωί. Προϊστάμενοι τους παίρνουν από το χέρι και τους βάζουν από την πίσω πόρτα. Πιεστικές ερωτήσεις με κατευθυνόμενη απάντηση: “Δεν συμμετείχες οικειοθελώς, σε παρεμπόδισαν, έτσι δεν είναι;”. Κι όμως, παρά την τρομοκράτηση και τις μεθόδους που δεν είναι -δυστυχώς- μιας άλλης εποχής, στην απεργία της Πέμπτης συμμετείχε πάνω από το 80% του δυναμικού της Wind...

Σ' έναν χώρο σκληρό, όπως η κινητή τηλεφωνία, όπου πολυεθνικές επιδίδονται σε χρηματιστηριακό τζόγο δισεκατομμυρίων ευρώ και με τεράστια συμφέροντα να διακυβεύονται, οι εργαζόμενοι κατόρθωσαν να στήσουν σωματεία και να προχωρήσουν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Την Πέμπτη ήταν η τρίτη 24ωρη απεργία για τη Wind, μια μέρα νωρίτερα ήταν η “επίσημη πρώτη” για τη Vodafone.



Σκοτώνουν τα άλογα πριν γεράσουν...



Οι εργαζόμενοι έχουν ξεσηκωθεί εξαιτίας των συνεχιζόμενων απολύσεων αλλά και των περικοπών στους μισθούς. Στην προχθεσινή συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με το σωματείο της Wind, του περιέγραψαν την κατάσταση: Εξώθηση σε “οικειοθελείς αποχωρήσεις”, στημένες “κακές αξιολογήσεις”, όπου αξιολογείται ή ακόμη και ο “ζήλος” με τον οποίο προωθούν οι εργαζόμενοι το “όραμα της εταιρείας”, αλλά και εργαζόμενοι που “βαφτίζονται” διευθυντικά στελέχη και απολύονται για να μην μπορεί το σωματείο να τους προστατεύσει. Βασικά θύματα οι παλιότεροι, “εκείνοι που έστησαν την εταιρεία”.

Απολύσεις βέβαια που γίνονται αναιτιολόγητα: Ενώ στο σύνολο σχεδόν των χωρών της Ε.Ε. οι απολύσεις είναι υποχρεωτικά αιτιολογημένες, στη χώρα μας επιτρέπεται να απολύεται κάθε μήνα έως και το 2% του προσωπικού, χωρίς ο εργοδότης να υποχρεούται να πει το γιατί.

Μεθοδεύσεις μιας εταιρείας που προχωρεί σε “αναδιάρθρωση”, μεταφέροντας στις πλάτες των εργαζόμενων το κόστος των επιλογών της. Το προεδρικό διάταγμα 178/2002, επί Ρέππα, δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Με τη μεταφορά τμημάτων της επιχείρησης σε εργολαβικές εταιρείες -πρακτική που εντείνεται στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας- εργαζόμενοι χάνουν τις θέσεις εργασίας τους ή, στην καλύτερη περίπτωση, μειώνονται οι μισθοί τους και χάνονται τα επιδόματα.

Προγράμματα stage και λοιπές μορφές ελαστικής εργασίας συμπληρώνουν το παζλ. Για “ηθική εξόντωση” μίλησε το σωματείο αναφερόμενο στους συμβασιούχους των δίμηνων συμβάσεων που ενημερώνονται -κατά πάγια τακτική της επιχείρησης- για το αν θα παραμείνουν στην εταιρεία την ημέρα που λήγει η σύμβασή τους.





Αγώνες με νίκες και με συνέχεια

Το σωματείο των εργαζόμενων της Wind ιδρύθηκε το 2005. Από το 2007 υπογράφονται επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, που υποχρεώνουν σε μίνιμουμ μισθό περίπου 150 ευρώ πάνω από τα προβλεπόμενα της κλαδικής (929 ευρώ έναντι 760) και σειρά επιδομάτων που δεν υπάρχουν στην κλαδική.

Η πρώτη 24ωρη απεργία πραγματοποιήθηκε στα μέσα του περασμένου Ιουλίου ενάντια στην μεταπώληση τμήματος σε εργολάβους. Σημειώνεται πως όταν τμήμα μεταφέρεται σε εργολάβο, ισχύουν τα προβλεπόμενα της κλαδικής. Η απάντηση της εταιρείας ήρθε ένα μήνα μετά με την απόλυση μέλος του Δ.Σ. του σωματείου. Η δεύτερη 24ωρη απεργία στις αρχές Σεπτεμβρίου υποχρέωσε σε ανάκληση της απόλυσης. Οι επιχειρούμενες ρεβάνς της εταιρείας στην δράση του σωματείου είχαν ξεκινήσει παλιότερα. Αγωγή εις βάρος του σωματείου, πως είναι ανυπόστατο, ήταν η απάντηση όταν κατόρθωσαν να υπογραφεί για πρώτη φορά ΕΣΣΕ το 2007. Διευθυντής υποκλέπτοντας τους κωδικούς μπήκε στον η/υ μέλους του σωματείου και αλλοίωσε αρχεία. Ο εν λόγω διευθυντής, που απολύθηκε από την εταιρεία, εργάζεται σε συνεργαζόμενη εργολαβική.

Οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν. Η “ανάδειξη του προβλήματος” είναι αυτό που απάντησαν στον Αλ. Τσίπρα όταν τους ρώτησε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε. Και συμπλήρωσαν: “Για να μην καταλήξουμε Φρανς Τέλεκομ”.

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

Γιατί η εργασία οδηγεί στην αυτοκτονία;

Ημερομηνία δημοσίευσης: 15/10/2009
Του ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΥΖΗ*

Οι πρόσφατες τραγικές εξελίξεις στην France Telecom, στην οποία μάλιστα βασικός μέτοχος μετά την ιδιωτικοποίησή της εξακολουθεί να είναι το γαλλικό κράτος, με τις 23 αυτοκτονίες σε 18 μήνες και τις πολλές αποτυχημένες απόπειρες, στενά συνδεδεμένες με το εργασιακό περιβάλλον, αναδεικνύουν τη ζοφερή πραγματικότητα των σύγχρονων μεθόδων οργάνωσης της εργασίας.

Τι αλήθεια είναι αυτό που τα τελευταία χρόνια έχει οδηγήσει 400 εργαζόμενους στην αυτοκτονία στη Γαλλία προσθέτοντας μια νέα οδυνηρή εργασιακή παράμετρο μετά τους θανάτους από εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες; Τι είναι αυτό που βρίσκεται πίσω από το τέταρτο κύμα αυτοκτονιών με αφορμή τις συνθήκες εργασίας; Ένα κύμα που ακολουθεί τους απελπισμένους αγρότες της δεκαετίας του ʼ60 που ωθούνταν στην έξοδο από την αγροτική ζωή και τη γη τους, τους ανειδίκευτους εργάτες της επόμενης δεκαετίας που εισέπρατταν την απαξίωση μπροστά στην ανάπτυξη της ειδικευμένης εργασίας, τη σύγχρονη απελπισία των ανέργων και των κάθε λογής ευέλικτων και κακοπληρωμένων εργαζόμενων που αδυνατούν να καλύψουν βασικές ανάγκες ενοχοποιώντας τον εαυτό τους;

Τα νέα θύματα δεν ανήκουν στην κατηγορία της δεύτερης ή και τρίτης ταχύτητας αμοιβής και δικαιωμάτων του εργατικού δυναμικού. Αντίθετα είναι υπάλληλοι στον χώρο των υπηρεσιών με ικανοποιητικές αποδοχές που δείχνουν αγάπη για τη δουλειά τους και χαρακτηρίζονται επιτυχημένοι. Βιώνουν με δραματικό τρόπο τα αποτελέσματα των σύγχρονων μεθόδων management της πλήρους εξατομίκευσης της εργασιακής σχέσης με ειδικούς στόχους αμοιβής και καριέρας, απόρροια ειδικότερων συμβάσεων με την εταιρεία που προσδίδουν στον εργαζόμενο χαρακτηριστικά ιδιώτη πωλητή.

Η αποδοχή των αυθαίρετων κριτηρίων και όρων αξιολόγησης της διεύθυνσης που περιφρονεί τους συλλογικούς κανόνες, οδηγεί καταρχήν στην εντατικοποίηση της εργασίας, στην απελευθέρωση των ωραρίων και στην ολοκληρωτική αφιέρωση του ελεύθερου χρόνου στον εργοδότη καταλήγοντας στην πλήρη αφομοίωση της προσωπικότητας στη λογική της εταιρείας. O εργαζόμενος υπόκειται καθημερινά σε ηθική παρενόχληση και σε ένα εξουθενωτικό διπλό αυτοέλεγχο: Εκείνο του ελέγχου της ατομικής του επίδοσης από τον ίδιο και την ομάδα στόχου που ελέγχει και επιτιμά, στο πλαίσιο των προσωπικών ανταγωνισμών, τους αδύνατους κρίκους της αλυσίδας. Απομονωμένος και αβοήθητος ο εργαζόμενος από κάθε έννοια συλλογικότητας, στο πλαίσιο μιας αμφιλεγόμενης αυτονομίας της εργασίας, επιδιώκει την επίτευξη των προσωπικών του στόχων οδηγούμενος σταδιακά στη χρήση μεθόδων και πρακτικών που προδίδουν τους κανόνες της επαγγελματικής ηθικής.

Για να επιτύχει τον στόχο του θα εκδιώξει βίαια τον ασθενή από το νοσοκομείο ώστε να μειωθούν τα νοσήλια και οι δαπάνες της ασφαλιστικής εταιρείας. Θα πουλήσει τραπεζικά προϊόντα και συμβόλαια σε υπερχρεωμένους πελάτες οδηγώντας τους στην καταστροφή. Σταδιακά αποκτηνώνεται. Χάνει τον αυτοσεβασμό του. Όταν όμως ο στόχος δεν εκπληρώνεται και ο εργαζόμενος χρεώνεται την αποτυχία, οι παρενέργειες πέφτουν βαριές για το σύστημα αξιών που έχει υιοθετήσει με τον, συχνά δίχως αρχές, αυτοσκοπό του επιτυχημένου επαγγελματικού προφίλ.

Οι συνέπειες είναι βαριές και προσβλητικές για εκείνον που απέτυχε στους στόχους του, αν και θυσίασε τα πάντα για την εκπλήρωσή του. Εισπράττει βαρύτερα την απώλεια της θέσης ευθύνης, την υποχρεωτική μετακίνηση σε άλλη πόλη, την αλλαγή ομάδας ή και αντικειμένου εργασίας. Αυτή η αποκαθήλωση γίνεται δυσβάστακτη. Οδηγεί σε πλήρη αποστροφή του ίδιου του εαυτού. Πέφτει από το παράθυρο της Telecom στο κενό καταστρέφοντας τα μπαμπού του προαυλίου παρά τις επίμονες συστάσεις της διεύθυνσης με ανακοινώσεις στους ορόφους και στα ασανσέρ, για σεβασμό και φροντίδα των φυτών της αυλής! Παρόλα αυτά η εταιρεία δηλώνει την αθωότητά της και επικαλείται τα προσωπικά προβλήματα του εκάστοτε αυτόχειρα. Καμία ευθύνη για τις μεθόδους οργάνωσης της εργασίας και συνεπώς καμία αστική και ποινική ευθύνη…

Οι οδυνηρές αυτές εξελίξεις απαιτούν άμεσες παρεμβάσεις και δραστικές λύσεις. Λύσεις που είναι αστείο να αναζητούνται σε γενικολογίες για τον εξανθρωπισμό της εργασίας και στην καταπολέμηση του εργασιακού στρες σε σεμινάρια και σε αγχολυτικά χάπια. Ο πυρήνας του προβλήματος θα πρέπει να αναζητείται στις σύγχρονες μεθόδους οργάνωσης της εργασίας που καταργούν κάθε έννοια συλλογικότητας, συνεργασίας και αλληλεγγύης μέσα από ακραίες μορφές εξατομίκευσης της εργασίας και απομόνωσης στον βωμό της μεγιστοποίησης του κέρδους. Οι λύσεις βρίσκονται στη θεσμική και ουσιαστική ενίσχυση των συλλογικών παρεμβάσεων και ελέγχων των εργαζομένων στις επιχειρήσεις Η εργασία, άλλωστε, εκτός από παραγωγός είναι και μέσο κοινωνικοποίησης…


* Ο Γ. Κουζής διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ VODAFONE ΚΑΙ ΣΤΗΝ WIND

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ εργαζομένων ΟΤΕ

http://agonistiki-synergasia.blogspot.com



Αθήνα 13/10/2009

Δελτίο Τύπου

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ
ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ VODAFONE ΚΑΙ ΣΤΗΝ WIND


Οι συνάδελφοί μας εργαζόμενοι στις εταιρείες Τηλεπικοινωνιών VODAFONE και WIND απεργούν στις 14 & 15 Οκτώβρη αντίστοιχα διεκδικώντας το αυτονόητο. Δηλαδή το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα σε αξιοπρεπείς αμοιβές, το δικαίωμα να διεκδικούν το δίκιο τους με ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις. Η VODAFONE εκχώρησε το τμήμα ADSL/Broadband στην HOL και μετακινεί βίαια 30 εργαζόμενους στην HOL χωρίς προηγουμένως να έχει διαβουλευτεί με το σωματείο ως όφειλε, χωρίς να εξαντλήσει κάθε περιθώριο αξιοποίησης τους στην εταιρεία και χωρίς τις προβλέψεις του Π.Δ. 178/2002 αφού από τις ενέργειες της διοίκησης δεν πληρούνται στοιχειώδεις όροι αυτού του διατάγματος.
Από τη άλλη μεριά η διοίκηση της WIND μετά τις δεκάδες τρομοκρατικές απολύσεις – υποχρεωτικές «παραιτήσεις», δημιουργεί ένα ζοφερό εργασιακό σκηνικό με εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα, με εργασιακή ανασφάλεια, ενώ αμφισβητεί το ρόλο του συνδικάτου επιχειρώντας να απολύσει ακόμα και εκλεγμένα συνδικαλιστικά στελέχη. Η επιτυχημένη απεργία της 3ης Σεπτέμβρη του σωματείου της Wind που απέτρεψε την απόλυση της σ. Όλγας Κολιούση δίνει ένα μάθημα στην εργοδοσία και παράλληλα αποτελεί ένα μήνυμα αισιοδοξίας για τους εργαζόμενους, για την αξία της μαζικής πάλης, των συλλογικών αγώνων, της ταξικής αλληλεγγύης.
Η Αγωνιστική Συνεργασία – Πρωτοβουλία εργαζομένων ομίλου ΟΤΕ στηρίζει τις απεργιακές κινητοποιήσεις των συναδέλφων μας σε VODAFONE και WIND και καλεί την ΟΜΕ-ΟΤΕ και τα σωματεία του χώρου να δείξουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στους απεργούς συναδέλφους μας.

Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους
Νίκη στους απεργούς συναδέλφους σε VODAFONE και WIND

Η Γραμματεία της Αγωνιστικής Συνεργασίας – Πρωτοβουλίας ΟΤΕ

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

Σχετικά με τις κινητοποιήσεις στην wind και στην vodafone.

προς τα μέλη του Δ.Σ. συλλόγου εργαζομένων Cosmote

Aθήνα, 11/10/2009



Σχετικά με τις κινητοποιήσεις στην wind και στην vodafone.

Οι εξελίξεις στο χώρο των τηλεπικοινωνιών είναι ραγδαίες. Οι εργαζόμενοι βιώνουν καθημερινά την οικονομική κρίση μέσα απο την τρομοκρατία, την εντατικοποιήση της εργασίας, το πάγωμα μισθών και τέλος , την απόλυση απο την ίδια του την εργασία.

Για όλα αυτά που είναι κοινός τόπος για εμάς τους εργαζομένους στην Cosmote, το σωματείο μας θα πρέπει να δηλώσει με ανακοίνωση, την συμπαράστασή του και την συμμετοχή του στις κινητοποιήσεις των σωματείων της Wind και Vodafone.


Μαρία Θεωνά
Ολυμπία Βαλσαμή